Een muziek top 4 op zaterdagochtend: Sir Cliff Richard

Misschien moet je er Sascia voor heten (zo heet ik) maar een kwartier geleden popte er ineens een liedje in mijn hoofd. For no reason love me for a reason, let the reason be love. Net ontbijt gemaakt, kop koffie gezet, hop weer aan de schrijf aan een post waaraan ik gisteren begon. Maar het lot bepaalde anders, want ik hoorde ‘cause you got lucky lips’ in mijn hoofd. Een muziek top 4 op zaterdagochtend: Sir Cliff Richard.

Dacht nog een split second: van wie was die country hit nu ook alweer… maar uiteraard is ‘ie van Sir Cliff Richard (1940). Als je Cliff dan opzoekt, kom je uit op zijn YouTube-kanaal waar natuurlijk alles staat. Ja, heeft hij goed gedaan, laten doen met zijn 84 jaar.

Nog steeds viev al vroeg ik me bij een aantal nummers af of hij nog steeds ‘live’ zingt, maar dat mag de pret niet drukken. Ik geef je vandaag mijn Cliff Richard, top vier, gewoon omdat het kan en ik nog steeds kippenvel krijg van zijn nummers.

Een muziek top 4 op zaterdagochtend: Sir Cliff Richard

Moet zeggen dat ik nu ook even aan het repertoire moet denken van Rod Stewart. Tja, zelfde era, zelfde leeftijd (1945), maar totaal ander repertoire. Lees overigens net dat Rod Stewart heeft aangekondigd rust te nemen voor zijn tour, dat klinkt niet goed, maar wat wil je op die leeftijd? Ik woon in Spanje, hier hebben we Julio Iglesias en die beste knakker tourt al jaren niet meer vanwege zijn gezondheid.

Goed, over naar mijn top 4 van Cliff Richard.

4. Some people (1987)

Ik gok dat dit het nummer is waarmee Cliff zich in mijn leven presenteerde. Of het was ‘We don’t talk anymore’. Voor mijn gevoel zitten die rond hetzelfde jaar, maar nu ik het op zoek blijkt er 8 (!) jaar tussen te zitten. Ik zal het nummer vast een keer op een CD ergens hebben gehoord of op de radio. Als ik die eerste deun al hoor, voel ik het in mijn hart.

3. We don’t talk anymore (1979)

Jaaaa, dit nummer heeft toch wat meer jeu, want een hele andere melodie. Zo zie je maar weer, met overwegend meer stukken hier over de ’80s, dat ook ik weleens een ander decennia verkies. Hoewel, dit lied komt uit 1979, which is one year from the ’80s. In muziekland gok ik dat dit gewoon ’80s is.

We gaan verder.

2. Dreamin’ (1980)

Dreamin’ you into my life. Gek eigenlijk dat ik deze op 2 zet, aangezien ik ‘m nooit hoor, er eigenlijk weinig mee heb. Een beetje een gevalletje ‘van wie is dit lekkere nummer ook alweer’? Om je 2 seconden later te realiseren dat het van Cliff Richard is. Ja natuurlijk! Heerlijk. Als ik Dreamin’ hoor, sta ik meteen aan, maar waar ik normaal zo twee alinea’s vol schrijf, blijft het nu hierbij.

1. Cliff Richard & The Shadows – Lucky Lips (1963)

De hele reden waarom ik deze post begon: ‘Lucky Lips’. Ten tijde van dit lied, in 1963, was Cliff Richard nog samen met The Shadows en zat hij ook totaal in zijn rock ’n roll era. Zoals hij eigenlijk begonnen is, en wat niet meer voor te stellen is als je zijn laatste nummers hoort. Ergens in de jaren zeventig is hij een andere kant op gegaan qua muziek, wat me ook een risky move lijkt. Feit is wel dat ik ‘Lucky Lips’ één van zijn tofste nummer vind en het oeroude (zo mogen we het ondertussen noemen) lied top of mind is. Wel is het lied een cover, en dát wist ik dan weer niet.

Stond op het album ‘Summer Holiday’, wat ook een film is en omdat het mij een shot warmte geeft, toch ook nog een kleine mention voor dit lied. Al is het alleen maar, omdat ik ‘Summer Holiday’ gisteren op de fiets voor mijn dochter aan het zingen was. Ja die ‘surfsound’ heeft ook wel wat.

Een muziek top 4 op zaterdagochtend: Sir Cliff Richard

Wat ik (nog) niet wist over Sir Cliff Richard

Laten we eens beginnen met zijn naam, want dat is NIET Cliff Richard, maar Harry Rodger Webb. En dan nog iets, mocht je denken dat hij uit het Verenigd Koninkrijk komt? Dat komt ‘ie niet! Hij komt uit India. Je verzint het niet, maar het is zo. Mijn oren klapperen er nog steeds van. Ook qua muziekgenre begon hij heel anders dan dat hij ‘eindigde’. Hij is momenteel aan het touren dus van eindigen is nog helemaal geen sprake, maar zijn eerste nummer (hij begon in 1958) verschilt nogal van wat hij de laatste jaren heeft uitgebracht.

Het zegt genoeg dat de muziekwereld hem “the British answer to Elvis” noemde toen hij net startte. Hij zat na Elvis en voor The Beatles en was “the biggest thing in British rock ’n roll.” Hij was de eerste Brit die ook maar in de buurt kwam van wat Elvis teweegbracht in de US. The King (bijnaam van Elvis Presley) was dan ook zijn grote voorbeeld. Dat hoor je zeker in zijn eerdere werk, als bijvoorbeeld: ‘The Young Ones’ met die enorme “honkytonk, rock ’n roll”-sound. Die was, logischerwijze, totaal weg in zijn latere ’80s werk (‘We don’t talk anymore’ en ‘Some people’).

Een muziek top 4 op zaterdagochtend: Sir Cliff Richard

Nu ik ‘honky tonk’ noem. In 1973 bracht Cliff Richard ‘Honky Tonk Angel uit’ totdat hij commentaar kreeg uit de States dat dit ‘slang’ is voor prostituees. Aan dat nummer is niet meer verder gewerkt..

Dat ‘Lucky Lips’ een cover is, wist ik ook niet. Uit 1957, van de hand van Jerry Leiber en Mike Stoller. Nee, ik heb geen idee wie dat zijn. Evenmin ken ik zangeres Ruth Brown die het nummer oorspronkelijk opnam. Ze blijkt een grote naam te zijn, maar hey, ik kom uit 1986. Feit is wel dat het nummer door Cliff een hit werd. Die Cliff toch!

Hij deed overigens twee keer mee aan het Eurovisie Songfestival. Met ‘Congratulations’ in 1968 en ‘Power to all our friends’ in 1973. Cliff was lekker bezig! Wat ik niet wist is dat zijn ‘Congratulations’ tweede werd en dat het maar 1 punt scheelde met winnaar Spanje. Nu ik het nummer van Spanje hoor, ontgaat het me volledig dat Massiel won.

‘Power to all our friends’ werd destijds derde, wederom achter Spanje (Eres tú is heerlijk, dus dat snap ik) en Luxemburg, maar over het Eurovisie kan ik ook nog wel een klein boek schrijven ;).

Hasta la próxima!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll Up
Translate »