Je kent het wel: dat moment dat er inspiratie in je hoofd schiet en je erover wilt schrijven. Kan over van alles gaan, maar je kan alleen nog maar aan je toetsenbord denken en HET WIL ERUIT.
Licht en zwaar, die stukken lees je hier.
Ken je dat verhaal van dat meisje dat absoluut niet naar Vilanova i la Geltru wilde verhuizen, omdat ze daar naartoe verhuizen té Spanje/Spanje vond? Dat meisje gaat dinsdagochtend verhuizen. Een vriendin van me vroeg me de hoeveelste verhuizing dit is en ik besloot hier een kleine ’trip down moving
Ineens kwam het tot me: vanwege de ruimte die ze inneemt, of moet ik zeggen: vanwege de ruimte die ik vind die zij inneemt? Daar kan ik nog wat van leren. Als vrouwen hun ruimte wat extra innemen, triggert me dat, omdat ik dat nog niet genoeg doe. Ik word
Alle begin is onwennig. Doorbreken is de kunst. Dit vond ik van mijn eerste ride bij Lapso Studios in Barcelona.
Het is alsof ik weer single ben in mijn oude appartement in Berlijn, en mijn bed alleen met mijn mops hoef te delen. Behalve dan dat ik nu in Barcelona lig, en mijn vriend in de werkkamer. Hoi, mijn naam is Sascia en nadat ik er bijna trots op begon
Eigen foto, Köpernikusstrasse Berlijn Friedrichshain – 16 april 2017 om 16.49 uur Het moment dat ik deze foto knipte in de Kopernikusstrasse in Berlijn-Friedrichshain. Jeetje allemachtig, we schrijven nu 2022 dus 5 (!) jaar geleden. 4,5 jaar heb ik in Berlijn gewoond. Op vier verschillende plekken en het langst op
Hier is het onderdeel van de cultuur, voor mij is het vooral overprikkeling en irritant, dat opstaan omdat iedereen gekust en geknuffeld moet worden.
Jongens, we kennen elkaar niet…
