Hoe het begon
Zolang ik me kan heugen kan ik al niet op teenslippers lopen. Jaren geleden kocht ik eens een paar gekke zwarte plasticjes bij een souvenirwinkeltje in Amsterdam. Waarom ik ze destijds gekocht heb? Geen idee. Waarom ik me juist die slippers herinner? Ook geen idee. Misschien waren het de enige slippers die nog enigszins goed zaten? O, wacht even. Er borrelt een stel rode nep-Havaianas uit Barcelona op. Ik geloof dat we die paar dagen Barca zo vreselijk veel liepen dat er een blaar ontstond en ik genoodzaakt was om nieuw schoeisel te kopen. Wat ik daar nog van weet? Dat er verder niets te krijgen viel en mijn teenslipperliefhebbende vriendinnetje me overhaalde tot aanschaf. Nog geen 10 minuten later had Sas er een nieuwe blaar bij. Het is dat plastic hè, en dat gefroezel tussen die tenen. Ik trek het niet. Neen, doet u mij maar leren exemplaren. Zoals dit paar van het Duitse merk CLOSED.
Zeg nou zelf, ze zijn prachtig!
Liefde
Op deze schatjes werd ik een aantal maanden geleden, nog in Haarlem zijnde, al verliefd. Volledig uit leer vervaardigd (ik vind dat rubberen zolen gedoe verschrikkelijk, daar knap ik op af), chique, goede kleur en dus immer draagbaar. Enige punt van kritiek? €139,00. En ja, geloof het of niet, dat vind ik wat veel voor slippers. Nu mogen deze mooierds eigenlijk geen slippers genoemd worden, maar technisch gezien zijn ze het natuurlijk wel. Ik zag ze voor het eerst in de webshop van Haarlemsche fijnheid Perfectly Basics. Ik sloeg ze op onder mijn favorieten (oude meut die ik ben) en keek er een tijd niet naar. Stom, want tegen de tijd dat het ‘sale’ was, was mijn maat 39 uitverkocht. Uiteraard, hoe kon het ook anders. Mijn online zoektocht begon, maar ik kon ze nergens anders vinden dan bij CLOSED zelf (aldus de foto hierboven). Daar waren ze nog steeds duur. Ook deze link opgeslagen en zo nu en dan weer teruggehaald. Op een gegeven moment was de prijs (en is nu nog steeds) €69,00. OEH! Needless to say had ik toen geen liquide middelen ter beschikking, dus het slipperig feestje ging niet door. Ik dacht nog: ‘zal ik ze gewoon op mijn creditcard zetten, ze zijn het zó waard’, maar toch deed ik het niet. Ik bleef iedere dag naar ze staren, maar zoals menigeen zal begrijpen: ik vond het toch nog een fiks bedrag voor schoeisel dat je alleen met behoorlijke temperaturen aan je voeten kunt laten prijken.
Change of scenery
Maar toen.. verhuisde ik naar Berlijn. Naar een studentenhuis om precies te zijn – een studentenhuis dat in de eerste week niet volledig aan mijn hygiëne-standaard voldeed. Een studentenhuis waar ik me genoodzaakt voelde een paar slippers aan te schaffen, want de schmutzige gang ruïneerde direct mijn sokken. Nu had ik gelukkig een just in case 3-pack sokken gekocht bij Primark (Sas, ga je mond spoelen!), dus ik maalde er niet zo om. Ik bedoel, liever die goedkope meuk, dan mijn allerliefste Happy Socks.
Hoe dan ook; ik moest potverdorie aan een stel slippers. Ik toog naar het centrum, maar had op alles iets aan te merken. Enerzijds wilde ik gewoon een goedkoop naar paartje van 3 euro (en geen cent meer hoor) om hier door de gang te schuiven, anderzijds wilde ik investeren in een stel goede. Ik vond een heerlijk paar bij Galeries Lafayette:
A little too much, maar ik vind ze enig
Maar helaas: niet meer in mijn maat. En ja, ik heb maat 38 en 40 ook gepast, maar het mocht niet baten. Vervolgens besloot ik dat ik gewoon lekkere warme pantoffels wilde, maar ook die waren of lelijk, of lomp of raar geprijsd. Enige kanshebbers waren de reuze charmante varianten van IKEA, maar toen Chantal en ik in IKEA liepen – gewapend met pantoffels en afwasborstel, jawel- waren de rijen zo lang dat we beide items ergens in een bak smeten en rechtsomkeert maakten.
Ik loop dus al vier weken op Primark sokken door de gang, of op mijn Shabbies, of mijn lage Fredjes. Ook heb ik een paar achtergelaten roze slippers in de badkamer ontdekt. Na deze aan een grondige spoelbeurt te hebben onderworpen, heb ik deze maar onder mijn voeten geschoven. Roze is niet mijn kleur en 38 niet mijn maat, maar wat zou het? Eind goed, al bespaard.
Maar nog steeds staan de prachtigerds van CLOSED op mijn wishlist!