Alles draait om de eenvoud
Als de kachel brandt, dan heb je het niet koud
het goede doel – eenvoud (1983)
.. terwijl ik de tweede post af maakte, besefte ik me dat de anekdotes en inspiratie me om de oren sloegen. Ineens had ik het: YES, het is december, Kerstmis nadert met rasse schreden. Ik maak hier een Adventskalender van! Een Jukebox Adventskalender met elke dag (heel ambitieus) een nieuwe lyric, een nieuw lied.
#7 Het Goede Doel – Eenvoud
Ja, klinkt zo logisch als wat, en dat is het ook. Het nummer Eenvoud van Het Goede Doel zit vol met dit soort logische wijsheden.
Deze Nederlandse fantastiek hoor ik al twee dagen in mijn hoofd, en dat betekent maar één ding: in de Jukebox Adventskalender! #7 (zeven, zeven, zeven) ermee. Zojuist sloeg ik ook het tijdschrift Happinezz open die ik van mijn vriendin in Nederland kreeg, en terwijl ik wilde kijken welk nummer het was, prijkt op de voorkant ‘de schoonheid van eenvoud.’
Oké, here we go
Wat geinig is, want de titel van dit lied wil ik al 2 dagen in de Jukebox Adventskalender, maar ik kon de woorden niet vinden. Ik tik graag over een lied dat én spontaan in mijn hoofd schiet, maar waar ik ook een mooie anekdote bij heb.
Begin dit jaar maakte ik een Vision Board. Een inzichtelijk moodboard met plaatjes en intenties voor het nieuwe jaar. Daarop heb ik dus een hele hoek, rechtsonder, aan Modesk (de domeinnaam van dit geheel) gewijd. Ik kon het woord ‘Modesk’ natuurlijk nergens vinden, want dat heb ik in 2014 zelf verzonnen. Toch was, en is, het voor mij belangrijk dat Modesk vermeldt staat op mijn board, dus knipte ik de letters uit verschillende stukjes en plakte ik ze achter elkaar tot het woord tevoorschijn kwam.
Het is de bedoeling van een Vision Board dat je er vaak naar kijkt en het zo, door middel van actie, manifesteert (of voor sommige dingen: investeert). Aan het einde van het jaar, of soms langer (het is soms mooi om te zien hoe zaken prioriteit krijgen boven anderen) is het ‘de bedoeling’ dat veel is uitgekomen.
Kleinste en eenvoudigste voorbeeld: ik plakte er een stel kaarsen op van het merk HAY. Nooit ergens gezien, ik vond ze gewoon tof en wat denk je? Een paar dagen erna loop ik tegen exact die kaarsen aan bij een nieuwe winkel in Carrer Parlament. Parlament is dan weer de straat waar wij ons eerste appartement hadden in Barcelona.
Kaarsen, een fiets en meer
NA, toeval, of heeft dat Board, oftewel, mijn intentie, om ze te willen kopen/tegen te komen er iets mee van doen?
I like to believe the second. Door een Vision Board maak je, maak ik, dingen visueel en door zaken te zien ben ik er meer op geprimed. Waar je aandacht aan groeit, dat soort dingen. Waar je op gaat letten, dat zie je vaker verschijnen.
Nou goed, die kaarsen waren iets heel kleins, maar er stond ook een fiets op. Een hele specifieke fiets: een groene met een bruin leren zadel. Ik was enorm op zoek naar een fiets, al maanden, maar ik vond niets. Totdat ik bij El Ciclo (van Nederlandse eigenaresse Annebeth Vis – ze runt ook barcelonatips.nl) stond.
Ze had het een en ander staan, en toen ze me casual een rondleiding gaf door de winkel en haar studio, stond ‘ie daar opeens. Precies het exemplaar van mijn Vision Board. Het maffe is dat ik die fiets een paar dagen na het maken van mijn Board als ‘stomme intentie/manifestatie’ bestempelde, want mijn ratio nam het over. Het zei: een fiets hoef je niet te manifesteren, die kun je gewoon kopen in de winkel. Wat een onzin om die hier op te plakken.
Te kleine manifestatie
Heb die fiets eraf gehaald en weggegooid. En later kwam ik dus mijn fiets tegen. DIE exacte fiets. Heb Christine er zelfs nog een bericht over gestuurd. Zo maf, voortaan mag alles lekker blijven plekken.
Afijn, 10 alinea’s verder, vind ik dit een hele goede anekdote bij dit nummer. Alles draait om de eenvoud, als je, je ergens op focust, dan ga je het meer zien. Dan gaat het leven. Zoals Christine Beijnen van Cosmic Life (heerlijke cursussen) ook zegt in al haar cursussen: waar je het meest aan denkt, dát is je hoofdintentie.
Het is te simpel, en doodeng tegelijk als ik denk waaraan ik per dag allemaal denk. Het zijn namelijk niet allemaal positieve gedachtes, en hoe meer ik negatief denk, hoe meer ik dat ook aantrek. Ik zie steeds meer dat ik een keuze heb in dingen. Ik kan zelf de controle pakken, al is mijn ego het daar niet altijd mee eens. Dat ego is dan ook precies hetgeen dat vaak roet in het eten gooit.
Dus ego uit, muziek (of meditatie) aan. Ja, zo eenvoudig is het. Moet zeggen dat ik hardop moet lachen wat ik nu toch weer eruit schrijf bij een nummer. Ook daarop is ‘eenvoud’ weer enorm van toepassing.
Zo eenvoudig is het
Ik had het nummer van Het Goede Doel in mijn hoofd, of liever gezegd hoorde ik de hele tijd in mijn hoofd ‘alles draait om de eenvoud’. Daardoor dacht ik: yes, volgende nummer voor de Jukebox Adventskalender. Vervolgens ga ik dan kijken wat er te vinden is over het nummer en vond ik eigenlijk geen interessante informatie.
Tja, ik kan niet alleen de titel van een nummer hebben zonder inhoud. Te bedenken dat ik vanmorgen opstond met een ander nummer in mijn hoofd (dat wordt de volgende) en daarmee ‘Eenvoud’ los kon laten, en ineens stroomt er zoveel tekst uit.
Exact daarom: omdat ik het los liet en dan ontstaat er ruimte.
Houd het eenvoudig, het is niet moeilijk. Alles is zo makkelijk of moeilijk als je het jezelf maakt. Dat begreep Het Goede Doel al in 1983 en het geldt nog steeds.
Laten we toch allemaal, en ikzelf voorop, want ik kan er wat van, niezo moeilijk doen!
Ouderwetse Nederpop
Net als het nummer zelf eigenlijk. Vaak zit er een lekker verhaal achter een lied, maar achter Eenvoud zit niets. Het is een simpel nummer, met een lekkere melodie dat het heel goed deed.
En nog steeds, anders zou ik er 39 jaar (het nummer komt uit 1983) na dato niet een hele post aan wijden.
Het Goede Doel (1979) is voor mij echt puur, ouderwetse Nederlandse pop. Oké, dat moet ik beter uitleggen. Ik luister al jaren naar ze en ze zijn, tezamen met wat andere bands, mijn anker in mijn vaderland. Right, dat is nog vager. Laat ik zeggen dat er tijden voorbij gaan dat ik niet naar ze luister, maar als ik ze hoor, bewust of onbewust, dan maakt mijn hart een sprongetje.
Daarin spelen andere nummers van de Utrechtse band trouwens nog een grotere rol. Noem een Belgie, hun nummer Vriendschap of Alles geprobeerd. Door deze muziek voel ik me weer enorm verbonden met Nederland en dat vind ik fijn.
Ze, Henk Temming en Henk Westbroek, schreven van die heerlijke Nederpop (oude Nederlandse pop). Moet nu direct denken aan een album van Henk Westbroek (hij zat in het Goede Doel, en ging daarna solo): Pop in je Moerstaal. Ik dacht eerst dat moerstaal een soort staal was (ja, echt waar), maar het is een afkorting van je moedertaal. In mijn geval dus Nederlands.
Die titel is me altijd bijgebleven. Solo deed Westbroek het overigens ook heel goed, maar dat is iets voor later.