Hoor ik dit lied, dan zit ik direct in een scène van de HBO Max-serie POSE.
The message is love
the message is love (1989)
Love is the message and the message is love
From the streets to the mountains to the heavens above
Tell everybody
Tell everybody what you’re dreaming of
Tell them love is the message and the message is love
POSE is een serie, over de LGBTQ-subcultuur binnen de Afroamerikaanse, en Latino communities ‘ballroom-cultuur’. Het speelt zich af in New York City tussen 1980 en 1990.
In de serie draait het om personages die zich nergens thuis voelen. De een is uit huis gekickt puur om wie ze zijn en zo zijn er tal van andere situaties/verhalen. Er zijn in POSE ‘houses’ waar je dan bij mensen in kan gaan wonen. Dit is even heel beknopt, want het is een tijd geleden dat ik de serie totaal gebingete. De hoofdpersoon komt in een huis terecht, maar kan er niet tegen dat ze rond gecommandeerd wordt.
POSE – de serie
Ze besluit: op een dag begin ik mijn eigen huis – en dat gebeurt natuurlijk ook, want naast heartbreaking momenten en enorm confronterende situaties, is het ook een feelgood-serie. Een serie waarin liefde centraal staat. Bij menig scene heb ik gehuild, simpelweg om hoeveel liefde je ziet tussen de karakters.
Ze zitten allemaal in hetzelfde schuitje, en de serie laat ook zien dat, hoe een persoon er ook uitziet aan de buitenkant, ieder huisje zijn kruisje draagt. Een ieder houdt zijn of haar kruis gewoon op een andere manier vast. Aan de een zie je het wat meer, dan aan de ander.
Ik ken het lied Love is the message echt al jaren, maar zoals menig ander lied, had ik geen idee van de titel of artiest. Ha, dat begint een thema te worden in deze Jukebox Adventskalender! Ik zou er zo een verzamelpost over kunnen schrijven: liedjes waarvan je geen idee hebt wie de artiest is.
Anyway, dit lied staat op naam van ‘Let’s stay together’, ‘How can you mend a broken heart’: Al Green. Ik stond er even niet bij stil hoe diep deze man in de muziekindustrie zit geworteld en met welke topnamen hij samenwerkte. Love is the message is een product van hem, featuring de Amerikaanse producer en DJ Arthur Baker. In de serie gezongen wordt het lied vertolkt door het karakter van Pray Tell, en wie de serie heeft gezien, houdt van dit karakter, maar weet ook dat hij niet een heel lekkere verhaallijn heeft.
Op een feestje zingen Pray Tell en Blanca (de hoofdpersoon uit POSE) dit lied. Natuurlijk geënsceneerd, maar de hele zaal gaat mee. Dat was de eerste keer in lange tijd dat ik het lied bewust hoorde. Heb het opgeslagen in mijn lijst, en daarna 10x op repeat gegooid.
#9 Al Green – The message is love
Het is gewoon zo’n ontzettend mooi nummer. Een paar dagen geleden schreef ik over ‘eenvoud’, en dat vormt nu een prachtige verbinding met Love is the message, omdat het in het leven toch eigenlijk om liefde draait. De liefde voor anderen, voor de wereld, en het allerbelangrijkste: de liefde voor jezelf. Ja, kom er maar in cliché: als je niet van jezelf houdt, kun je ook niet van anderen houden.
En soms is het ook gewoon even zo dat je een tijdje heel hard extra van jezelf moet houden. Zeker in deze kerstperiode waarin ineens allerlei herinneringen naar boven komen. Hopelijk heb jij een hele goede band met je familie, maar ik heb dat bijvoorbeeld niet. Ik heb veel familie, zowel van mijn moeders als van mijn vaders kant, maar geloof niet dat iemand elkaar ziet. Mijn vader had amper contact met zijn familie, en na zijn overlijden bleef daar dus weinig over.
Met mijn moeders kant heeft het altijd ups and downs gekend, maar sinds mijn moeders overlijden hoor ik niets meer van ze. Sterker nog, mijn moeder vroeg me om vooral niets tegen de familie te zeggen dat ze er niet meer zou zijn.
Beetje extra liefde
Ja bizar. Hoor nu alleen maar heel hard: LOVE IS THE MESSAGE AND THE MESSAGE IS LOVE. Ik heb mijn eigen familie, net als wat ik vroeger had: drie personen en Luci de mops, maar op dagen als deze – rond de tafel met de familie van mijn vriend- kan ik me erg alleen voelen. LOVE IS THE MESSAGE AND THE MESSAGE IS LOVE.
Heb daarom dit jaar, vanuit Nederland toen we er waren, wat kerstkaarten gestuurd om juist mijn dierbaren in Nederland handgeschreven te laten weten hoeveel ze voor me betekenen en ik blij met ze ben. Ik vind het belangrijk om dat mensen te laten weten. In dit fast-paced life waarin alles tegenwoordig digitaal gaat, word ik extra blij van een kaartje.
Met de familie van mijn vader heb ik geprobeerd het contact te rekindlen na het overlijden van mijn moeder. Op een ‘hart onder de riem stekend’ telefoontje van een tante, heb ik alleen negatieve respons – zelfs hatelijke respons – van ze gehad. Daar heb ik heel hard om gehuild, en toen besloten: het houdt een keer op, laat maar.
Ieder huisje draagt zijn of haar kruisje
Uiteindelijk is mijn eigen ervaring dat, zodra ik over iets praat, of zoals dat in de Nederlandse volksmond wordt genoemd: je de vuile was buiten hangt, dat je ook verhalen hoort van anderen, en persoonlijk vind ik dat prettig. Ik ken ook weinig mensen die niets schokkends hebben meegemaakt in hun leven.
Nou ja, mijn vriend is er, tot nu toe, een van. Of hij houdt het, na 5 jaar, nog steeds goed binnen. Ik ben een makkelijke prater, en hij is een binnenvetter. Tegenpolen wel, maar dat is weer tekst voor later.
Voor nu zou ik zeggen: scroll lekker door de Jukebox Adventskalender 2022 en onthoudt: love is the message, and the message is love.